Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Erysimum nevadense & Viburnum opulus

fotò
fotò
Girouflèio(-de-Prouvènço)

Erysimum nevadense

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Vélar de Provence.

Descripcioun :
Aquesto girouflèio trachis dins li roucaio, tepiero seco e roucas de colo e de basso mountagno ounte èi coumuno. Li fueio soun longo e estrecho e li flour jauno. Mounte pas mai qu'aperaqui 1000 m ; s'atrobo pièi sa cousino, la girouflèio-de-Souïsso, Erysimum rhaeticum, qu'a de petalo mai larjo (5 à 10 mm alor que Erysimum nevadense fan pas mai que 5 mm en generau). Aquesto peréu fai pas de rejit esterlo à la flouresoun qu'es uno planto que trachis sus dos annado. Coumpara emé la girouflèio-de-Souïsso.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico

Gènre : Erysimum
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun

Liò : Colo - Basso mountagno - Roucaio - Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Erysimum nevadense Reut., 1855

fotò
fotò
Toumo

Viburnum opulus

Adoxaceae Caprifoliaceae

Àutri noum : Toumié, Sambu-d'aigo, Sambu-rose, Milo-flour, Boulo-de-nèu.

Noms en français : Obier, Viorne obier.

Descripcioun :
La boulo-de-nèu o enca lou milo-flour èi lou bouissoun d'ort emé de flour tóutis esterlo (naturalamen i'a soulamen aquéli dóu deforo). La toumo trachis, dins la naturo, proche d'aigo e dins li bos umido. Èi pas un planto proun coumuno en Prouvènço. Se recounèis eisadamen emé si fueio di tres partido. Li fru devènon rouge un cop madur.

Usanço :
Li fru soun un pau empouisounant crus (dounon lou bòmi e soun purgatiéu), li fau faire couire pèr pousqué li manja (counfituro). An de prouprieta cardio-tounico. La rusco èi couneigudo pèr apasima li countracioun de la maire (uterus) qu'es antispasmoudico, astringènto e sedativo. S'emplego tambèn contro li moureno e li cambo lourdo.

Port : Aubret
Taio : 1 à 4 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae


Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Ribiero - Bos umide - Pargue
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Viburnum opulus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
ges
ges
ges
ges
ges
RRR
C

Erysimum nevadense & Viburnum opulus

R
ges
CC
C
RR
CC
CC
R

Coumpara Girouflèio(-de-Prouvènço) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Toumo emé uno autro planto

fotò